Strony 134. Od najwcześniejszych osiągnięć myśli ludzkość uważała, że ​​niektóre znaczące zbiegi okoliczności są znakami, z którymi wyższy poziom, filozoficzny lub boski, stara się mówić z ludźmi.
W ciągu ostatnich trzech stuleci te przekonania zostały wymazane przez nowe trendy naukowe. Niezwykłe fakty uznano za proste przypadki. Każdy, kto chciał zinterpretować niezwykłe fakty jako boskie sygnały, był przeznaczony do ironii.
Podobnie wizje przyszłości uznawano za iluzje, a nawet oznaki braku równowagi. Stało się tak pomimo faktu, że wiele osób doświadczyło tych niezwykłych faktów.
Nauka zaprzeczyła istnieniu wymiaru psychicznego, z którym ludzki umysł mógłby wchodzić w interakcje. Według powszechnej opinii jedyną istniejącą rzeczywistością były przedmioty materialne.
Jednak w 1980 r. Wiele eksperymentów z fizyki kwantowej wykazało istnienie wszechświata, który nie składa się tylko z materii. Ten wszechświat zawiera poziom, w którym energia i informacje nie cierpią z powodu ograniczeń przestrzeni i czasu typowych dla fizyki klasycznej.
Potwierdza to wszystkie spostrzeżenia zdobyte w historii ludzkości. Wśród tych intuicji znajduje się koncepcja „duszy świata", którą wypowiedział grecki filozof Platon. Niedawno szwajcarski psycholog Carl Gustav Jung opracował teorię „nieświadomości zbiorowej".
Ta książka pozwala uniknąć zagłębiania się w zbyt specjalistyczne tematy. Autor wyraźnie towarzyszy czytelnikowi w zrozumieniu trzech poziomów, które tworzą jedną rzeczywistość.
Pierwszy poziom to poziom fizyczny, który jest częścią naszego codziennego doświadczenia. Drugi poziom to ten opisany przez fizykę kwantową, typowy dla cząstek elementarnych mniejszych niż atomy.
Trzeci to poziom psychiczny zwany „nielokalnością". Jest to poziom duchowy, który nie może być fizycznie zlokalizowany gdziekolwiek.
Ta ścieżka wiedzy odnosi się do ostatnich odkryć uznanych przez oficjalną naukę. Dziwne zbiegi okoliczności i zjawiska umysłu stają się ważnymi elementami nowej i zaskakującej rzeczywistości.