Buddyzm powstał we wschodniej części starożytnych Indii, w starożytnym Królestwie Magadha (obecnie Bihar w Indiach) i wokół niego, i jest oparty na naukach Siddhārthy Gautamy. Religia ewoluowała w miarę rozprzestrzeniania się z północno-wschodniego regionu subkontynentu indyjskiego poprzez Azję Środkową, Wschodnią i Południowo-Wschodnią. W pewnym momencie wpłynęło to na większość kontynentu azjatyckiego. Historia buddyzmu charakteryzuje się również rozwojem licznych ruchów, schizm i szkół, w tym Theravady i tradycji, z kontrastującymi okresami ekspansji i odwrotu. Wczesne źródła podają, że Siddhārtha Gautama urodził się w małej republice Shakya (Pali: Sakka), która była częścią królestwa Kosala w starożytnych Indiach, obecnie we współczesnym Nepalu. Dlatego też jest znany jako Siakjamuni (dosłownie: "Mędrzec klanu Shakya).Wczesne teksty buddyjskie nie zawierają ciągłego życia Buddy, dopiero później, po 200 roku pne, powstały różne "biografie" z wieloma mitologicznymi ozdobami. Wszystkie teksty są jednak zgodne, że Gautama wyrzekł się życia rodzinnego i przez jakiś czas żył jako asceta śramana, ucząc się pod okiem różnych nauczycieli, zanim osiągnął nirwanę (wygaszenie) i bodhi (przebudzenie) poprzez medytację.