Türkçede misafir kelimesi Svahili dilinde 'msafiri' şeklinde var. İsim olarak da kullanılıyor.
Bir grup Tanzanyalı, Msafiri isimli bir öğrenciyle Türkiye'ye geziye giderler. Gezi esnasında Ankara'da bir dükkâna girerler. Bu siyahi sempatik misafire kanı kaynayan esnaf sorar:
"Toprağım! Gel gel hemşerim, senin adın ne?"
"Msafiri."
"Tamam anladık, misafirimizsin, ismin ne?"
"Msafiri abi!"
"Allah Allah! Tamam ya! Sen misafirsin... İsmin, ismin diyorum!"
Öğrenci bu sefer ismini soy ismiyle beraber söyler:
"Msafiri Juma."
"Tamam, Cuma'ymış!"

***
İki ay önce Manavgat'tan bir iş adamı grubu geldi. İçlerinden birini daha önceden Hindistan'dan tanıyordum. Turistlere deri ve el yapımı hediyelik eşya alım ve satımı yapan bir esnaftı. Ben böyle medeni cesareti patlama noktasında bir Türk görmedim.
Türkçeden başka bir dil bilmeyen bu iş adamı, hayatında hiç yurtdışına çıkmamışken, ilk seyahatini Hindistan'a yapar. Yurtdışına çıkmaya karar verdiğinde Hindistan'da deri mamullerinin ucuz olduğunu duymuştur. Ve dahi orada Türk okulu olduğunu gazetelerden okumuş, televizyonlardan seyretmiştir. Okul müdürünün telefonunu ele geçirince Emirates'le Dubai üzerinden Hindistan'ın Kalküta şehrine gitmek üzere yola çıkar.
Müdür arkadaşım bana Dubai'den o iş adamının çektiği mesajı göstermişti:
"Hocam, ben Emir Ateş'le geliyorum. Bi zahmet havaalanında karşıla!"
O iş adamı bu defa Tanzanya'daydı. Getirdiği gruba da mihmandarlık yapıyordu. "Burada Ali Bey var ya, gerisi kolay..." diyordu. Grupla Zanzibar'ı gezip geldiler. Zanzibar'ı çok beğenmiş. "Mutlaka bir dükkân açmalıyım." dedi.
"Gelmişken bir de Serdengeçti (Serengeti demek istiyor) Milli Parkı varmış, oraya da bir gitsek nasıl olur?" diye sordu.