Bilmeceler kültürümüzün en güzel hediyesidir bize. Bilmeceler ile zekâmız kıvraklaşır, beynimizin çalışma kapasitesi artar.
Bilmeceler çok eskilerde, savaşlarda karşılıklı sorularak, savaşmadan bilen tarafın galip geldiği, kan dökmeden savaş kazanılan bir bilgi yarışması olarak da kullanılmıştır.
Masallarda sıkça rastlanan dev veya başka yaratıkların bilmecemsi soruları, padişahların kızlarını verecekleri kişilere bilmece sorarak bilgi yarışı yapmaları, birçok mitolojik olaylarda bilmecelerin çözümüyle olayın iyi bir şekilde sonuçlanması, bilmecenin eski toplumlardaki önemini göstermektedir.
Değişen toplum yapısı ve yeni eğlence araçlarının gelişmesi sonucu unutulmuş görünse de çocuklar arasında olduğu gibi kırsal alanlarda çeşitli nedenlerle toplanan yetişkinler arasında bilmece sorma geleneği sürmektedir.
Bilmeceler, somut veya soyut varlıkları, kavramları çeşitli ilişki ve çağrışımlarla görüşümüze sunarak bunları açıklamayı veya bulmayı amaçlayan, kalıplaşmış sözlerden oluşan anonim halk edebiyatı türüne denir. Bilmecenin geçmişi çok eskilere dayanır. Türkiye'nin farklı bölgelerinde bilmecenin yerine "mesel, metel, masal, tapmaca, bulmaca, tanımaca" kelimeleri de kullanılmaktadır.