Tekst opisuje dzieło literackie, które jest bardziej kroniką poetycką niż powieścią, z dużą częścią historii opowiedzianą za pomocą listów. Utwór zawiera rozprawy filozoficzne i artystyczne, a także wiersze wierszem. Pod względem stylistycznym dzieło charakteryzuje się dążeniem do wyrafinowanego języka artystycznego (estetyzm), muzycznością prozy i dekadenckim wpływem Dannunzio (co odnosi się do negatywnej atmosfery i życia wewnętrznego bohaterów). Narratorem opowieści jest bohater, który dzieli się wspomnieniem, które nie daje mu spokoju: widział kiedyś w perfumerii w Limie blondynkę ubraną w obcisły czarny aksamitny garnitur i ma wrażenie, że ją zna, choć nie pamięta skąd. Choć nie może się do niej zbliżyć, odkrywa jej adres i wraz z kartką wysyła jej prezent.